विवेक उगलमुगले
विवेक चिंतामण उगलमुगले हे मूळ सिन्नरचे. सध्या त्यांचे वास्तव्य नाशिकला असते. ते महाराष्ट्र शासनाच्या जलसंपदा विभागा(नाशिक)मधून फेब्रुवारी 2024 मध्ये सेवानिवृत्त झाले. ते कविता व ललित लेखन करतात. त्यांचे सात काव्यसंग्रह, एक व्यक्तिचित्र संग्रह, चार बालकविता संग्रह प्रकाशित आहेत. त्यांना तिफन पुरस्कार, नारायण सुर्वे पुरस्कार, यशवंतराव चव्हाण उत्कृष्ट वाङमय निर्मिती पुरस्कार प्राप्त झाले आहेत. त्यांना गावाकडची माणसे, शेतीमातीविषयी विशेष आस्था व प्रेम आहे. ते नाशिकच्या दोन ग्रंथालयांचे पदाधिकारी आणि व्यासपीठ या दिवाळी अंकाचे कार्यकारी संपादक आहेत.
निफाडचा तांब्याचा मारोती ! (My fascination with deity Maruti… and it’s copper idol)
आमच्या निफाडच्या अकोलखास गल्लीतील मारुती मंदिर माझ्या मनात गच्च रुतून बसलेले आहे. ते मंदिर म्हणजे गल्लीच्या मधोमध दुमजली माडी असलेली पवित्र वास्तू. दगडी जोत्यांवर आणि लाकडी खांबांवर वीटबांधकाम केलेली. मला ते मंदिर चांगले मोठे वाटायचे. मारुती मंदिरात दर्शनासाठी वगैरे भल्या पहाटेपासून लगबग सुरू होई. मंदिर तसे चोवीस तास उघडेच असे. आम्हा मुलांच्या शाळा-कॉलेजच्या परीक्षा असल्या की मुलांचे मंदिरात येणे हे व्हायचेच. “देवा, मला पास कर, चांगले मार्क्स मिळू देत” म्हणून मनोभावे पाया पडणारी मुले हमखास दिसत असत किंवा कोणाशी छोटेमोठे भांडणतंडण झाले किंवा एखादी खुन्नस झाली तर, आम्ही ‘जय बजरंग बली, तोड दे दुश्मन की नली !’ असे काही तरी द्वाडपणे म्हणायचो. आम्ही मारुतीदेवावर कोठलाही भार टाकून निर्धास्त होत असू...