ढासळते आधारस्तंभ

    0
    22

       मध्यमवर्गाला समाजामध्ये विश्वास टाकावा अशा जागांची गरज असते. परंतु आज तशा जागाच नाहीशा होत आहेत. सरकार, राजकारणी, नोकरशहा, माध्‍यमे अशापैकी कुणावरच सध्‍या विश्‍वास टाकण्‍यासारखी परिस्थिती नाही. मध्यमवर्गाने मनमोहनसिंगांबद्दल बरीच आशा बाळगली, मात्र ते बेफिकिर असल्‍याची भावना मध्‍यमवर्गात पसरली आहे. न्‍यायालयांचेही काही निर्णय वादग्रस्‍त ठरल्‍याने तेथेही शंकेचे मळभ तयार झाले. लोकशाही संस्थेची विश्वासार्हता सर्व बाजूंनी संपली असल्याने अत्यंत हताश व संशयास्पद वातावरण देशामध्ये आहे.

         सर्वोच्च न्यायालयाने काळ्या पैशांच्या संदर्भात चौकशी करण्यासाठी निवृत्त न्यायमूर्तींचा आयोग नेमल्यामुळे सरकारला, विशेषत: मनमोहनसिंग यांना चपराक मारल्यासारखे झाले आहे. न्यायालयाने कार्यकारी मंडळाच्या (मंत्रिमंडळाच्या) कामात हस्तक्षेप केला असा याचा अर्थ काही लोक लावतात आणि त्यावर टीका करतात. परंतु सर्वसाधारणपणे, न्यायालये (कोणीतरी!) या देशातील काही गोष्टी सुधारू पाहत आहेत याबद्दल स्वागतच झालेले जाणवते.

         ‘मिंट’ दैनिकाचे संपादक आर. सुकुमार यांनी यासंबंधात थोडा वेगळा विचार मांडला आहे. ते म्हणतात, की मध्यमवर्गाला सहसा समाजामध्ये विश्वास टाकावा अशा जागा लागतात. परंतु तशा जागाच सध्या उपलब्ध नाहीत. सरकारवर विश्वास टाकता येत नाही; राजकारण्यांची तर बातच बोलायला नको. नोकरशहांची नकारशाही झाली आहे. माध्यमांवर विश्वास टाकायचा तर माध्यमेही वेगवेगळ्या दडपणाखाली आलेली आहेत. एकेकाळी मध्यमवर्ग उद्योगपती, व्यावसायिक यांच्यावर निर्धास्तपणे विसंबून राहत असे. परंतु त्या विश्वासालाही गेल्या काही वर्षांत बाधा आलेली आहे.

         खरे तर, आरंभी मध्यमवर्गाने मनमोहनसिंगांबद्दल बरीच आशा बाळगली होती. कारण ते राजकारणी नव्हते. अर्थतज्ञ होते. त्यांनी देशाच्या अर्थकारणाला नवी दिशा देण्याचा प्रयत्नही केला. परंतु आता मनमोहनसिंगांची ती प्रतिमा डागाळली आहे. एवढेच नव्हे, तर ते बेफिकीर असल्याची भावना मध्यमवर्गात पसरली आहे.

         अशा परिस्थितीत मध्यमवर्गाला कोणावर तरी विश्वास टाकणे क्रमप्राप्त वाटते. त्यांपैकी एक जागा शिल्लक आहे ती भारतीय सेनेची. पण त्यांच्या कामगिरीलादेखील काश्मिरमध्ये व इशान्य भारतात बट्टा लागलेला आहे. सेनेमुळे तेथील विसंवादी वातावरण वाढले असा जाणकार लोकांचा समज झालेला आहे.

         मध्यमवर्गाने विश्वासून राहवे अशी दुसरी बाकी जागा म्हणजे सर्वोच्च न्यायालय; आणि ते बरोबरही आहे. न्यायालयाने आतापर्यंत सहसा उत्तम कामगिरी केलेली आहे. परंतु सर्वोच्च न्यायालयाचे अलिकडील काही निर्णय वादग्रस्त ठरले आणि न्यायालय सरकारच्या कारभारत हस्तक्षेप करू लागले अशी भावना बनली. त्यामुळे तेथेही शंकेचे मळभ तयार झालेले आहे.

         अशा तर्‍हेने लोकशाही संस्थेची विश्वासार्हता सर्व बाजूंनी संपली असल्याने अत्यंत हताश व संशयास्पद वातावरण देशामध्ये आहे. अशा वेळी लोक कोणीतरी समर्थ नेता उदयास येईल अशी आशा बाळगून राहतात व देशातील अस्थिर वातावरण वाढते. ही अत्यंत धोक्याची स्थिती आहे.

         या स्थितीतच फासिस्ट / हुकूमशहा जन्म घेतात. (संकलित)

    {jcomments on}

    About Post Author

    Previous articleअस्वस्थ मी…
    Next articleवाखर
    दिनकर गांगल हे 'थिंक महाराष्‍ट्र डॉट कॉम' या वेबपोर्टलचे मुख्‍य संपादक आहेत. ते मूलतः पत्रकार आहेत. त्‍यांनी पुण्‍यातील सकाळ, केसरी आणि मुंबईतील महाराष्‍ट्र टाईम्स या वर्तमानपत्रांत सुमारे तीस वर्षे पत्रकारिता केली. त्‍यांनी आकारलेली 'म.टा.'ची रविवार पुरवणी विशेष गाजली. त्‍यांना 'फीचर रायटिंग' या संबंधात राष्‍ट्रीय व आंतरराष्‍ट्रीय (थॉम्‍सन फाउंडेशन) पाठ्यवृत्‍ती मिळाली आहे. त्‍याआधारे त्‍यांनी देश विदेशात प्रवास केला. गांगल यांनी अरुण साधू, अशोक जैन, कुमार केतकर, अशोक दातार यांच्‍यासारख्‍या व्‍यक्‍तींच्‍या साथीने 'ग्रंथाली'ची स्‍थापना केली. ती पुढे महाराष्‍ट्रातील वाचक चळवळ म्‍हणून फोफावली. त्‍यातून अनेक मोठे लेखक घडले. गांगल यांनी 'ग्रंथाली'च्‍या 'रुची' मासिकाचे तीस वर्षे संपादन केले. सोबत 'ग्रंथाली'ची चारशे पुस्‍तके त्‍यांनी संपादित केली. त्‍यांनी संपादित केलेल्‍या मासिके-साप्‍ताहिके यांमध्‍ये 'एस.टी. समाचार'चा आवर्जून उल्‍लेख करावा लागेल. गांगल 'ग्रंथाली'प्रमाणे 'प्रभात चित्र मंडळा'चे संस्‍थापक सदस्‍य आहेत. साहित्‍य, संस्‍कृती, समाज आणि माध्‍यमे हे त्‍यांचे आवडीचे विषय आहेत. त्‍यांनी त्‍यासंबंधात लेखन केले आहे. त्यांची ‘माया माध्यमांची’, ‘कॅन्सर डायरी’ (लेखन-संपादन), ‘शोध मराठीपणाचा’ (अरुणा ढेरे व भूषण केळकर यांच्याबरोबर संपादन) आणि 'स्‍क्रीन इज द वर्ल्‍ड' अशी पुस्तके प्रसिद्ध झाली आहेत. त्‍यांना महाराष्‍ट्र सरकारचा 'सर्वोत्‍कृष्‍ट वाङ्मयनिर्मिती'चा पुरस्‍कार, 'मुंबई मराठी साहित्‍य संघ' व 'मराठा साहित्‍य परिषद' यांचे संपादनाचे पुरस्‍कार वाङ्मय क्षेत्रातील एकूण कामगिरीबद्दल 'यशवंतराव चव्‍हाण' पुरस्‍कार लाभले आहेत.