दुशेरे हे गाव सातारा जिल्ह्यात कराड या तालुक्याच्या गावापासून दहा किलोमीटर अंतरावर आहे. तो भाग पश्चिम महाराष्ट्राचा. दुशेरे गावातील अधिकांश लोकांचे आडनाव जाधव हे आहे. ‘जाधवांचे गाव’ म्हणून ते प्रसिद्ध आहे. दुशेरे हे नाव कसे पडले? काहीजण सांगतात, की तेथे दुसऱ्या प्रदेशातील लोक आले म्हणून दुशेरे!

दुशेरे गावाचे तीन भाग पडतात. एक - दुशेरे गाव, दुसरा -  म्हसोबा माळ आणि तिसरा -चैनीमाळ. ते गाव स्वातंत्र्यसैनिकांसाठी प्रसिद्ध आहे. तेथील अनेकांनी भारताच्या स्वातंत्र्यलढ्यात कार्य केलेले आहे.

गावात प्रवेश केल्यावर मंदिर दिसते ते गावचे ग्रामदैवत हनुमान, याचे मंदिर आहे. गावात लक्ष्मी, म्हसोबा, नागोबा, विठ्ठलरुक्मिणी आणि वेताळेश्वर अशी मंदिरे आहेत. गावची जत्रा हनुमान जयंतीला असते. गावात गणेशोत्सव, नवरात्री उत्सव, रामनवमी असे उत्सव साजरे केले जातात. गावातील लोक आध्यात्मिक वृत्तीचे आहेत. गावात दोस्ती समाजसेवा मंडळ आहे.या मंडळामार्फत गणपतीमध्ये विविध सांस्कृतिक कार्यक्रमांचे आयोजन केले जाते. गावात हनुमान दूध डेअरी आणि महिला पतसंस्था दूध डेअरी आहेत.

गावाची लोकसंख्या तीन ते चार हजार आहे. गावातील सर्व लोक सुशिक्षित आहेत. गावातील अनेक लोक कराड तालुक्याला कामासाठी जातात. तसेच, काहींचे स्वतःचे व्यवसायदेखील आहेत. अनेकजण नोकरी करून शेती व पशुपालन हा जोडधंदा  करतात.

कृष्णा-कोयनेच्या प्रीतिसंगमाने पुनित झालेल्या कराड नगरीचे नाव भारतात अनेक दृष्टींनी प्रसिद्ध आहे. नगरीला तिन्ही बाजूंनी कृष्णा व कोयना या नद्यांनी वेढलेले आहे. या नद्यांच्यामुळे कराड नगरी व तिच्या सभोवतालचा परिसर सुजलाम सुफलाम झालेला आहे. कराड परिसरात तीन बलाढ्य सहकारी व एक खाजगी साखर कारखाना डौलाने उभे आहेत. कराड नगरी उद्योग, व्यवसाय, शिक्षण, संस्कृती, सहकार इत्यादी सर्व गोष्टींत आघाडीवर आहे.
 

कराड नगरीचे वैशिष्ट्य म्हणजे तेथील ग्रामदैवत श्री कृष्णाबाई. तिच्या प्रतिवर्षी मोठ्या उत्साहाने साजर्‍या होणार्‍या उत्सवाबाबत आख्यायिका अशी आहे, की शिवाजी महाराज यांच्यावर अफजलखानाने स्वारी योजली होती. अफजलखान त्याच्या बलाढ्य सैन्यासह चालून आला होता. परिसरातील लोक-माणसांमध्ये काळजी होती. तेव्हा वाईच्या ब्राह्मण समाजाने कृष्णाबाईला साकडे घातले, की ‘महाराजांवरील संकट टळू दे, आम्ही तुझा उत्सव चालू करू!’